وسواس چگونه درمان می‌شود؟
ممکن است سعی کنید وسواس‌های خود را نادیده بگیرید یا متوقف کنید، اما این فقط ناراحتی و اضطراب شما را افزایش می‌دهد. در نهایت احساس می‌کنید برای کاهش استرس خود مجبور به انجام اعمال اجباری هستید. علی‌رغم تلاش برای نادیده گرفتن یا خلاص شدن از شر افکار یا تمایلات آزاردهنده، آنها همچنان برمی‌گردند. این منجر به رفتارهای تشریفاتی بیشتر می‌شود (چرخه معیوب OCD)
فهرست مطالب:
OCD اغلب حول موضوعات خاصی متمرکز است (به عنوان مثال، ترس بیش از حد از آلوده شدن به میکروب). برای کاهش ترس از آلودگی، ممکن است به اجبار دستان خود را بشویید تا زمانی که زخم و ترک بخورند. اگر مبتلا به OCD هستید ، ممکن است از این وضعیت خجالت بکشید و یا احساس شرمندگی بکنید اما درمان می‌تواند موثر باشد.
پکیج تشخیصی-درمانی Vivum
با اینکه وسواس یکی از اختلالات سخت روانپزشکی برای درمان هست، ما در مرکز life on track نتایج بسیار چشمگیری از پکیج تشخیصی درمانی Vivum در درمان وسواس داشته ایم. شیوه کار Vivum بدین‌گونه هست که ابتدا الگوی مغزی شما را ثبت می‌کند و سپس برنامه درمانی طراحی شده توسط هوش مصنوعی برای شخص شما را تولید می‌کند و از آنجایی که برنامه درمانی شخصی سازی شده و صرفا بر اساس الگوی مغزی شما هست، اثربخشی درمان به طرز قابل توجهی افزایش یافته است.
در پکیج Vivum با استفاده از فناوری CES مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا FDA و بر اساس نقشه مغزی QEEG مراجع و استفاده از هوش مصنوعی از یک شکل موج الکتریکی منحصر به فرد و ثبت‌شده مخصوص هر مراجع برای تعدیل سیگنال‌های سلول‌ها برای بازگشت به عملکرد طبیعی استفاده می‌کند. شکل موج از بین دو الکترود عبور می‌کند که روی لاله گوش متصل و با ارسال یک سیگنال الکتریکی خاص به مغز، درمان وسواس را بدون استفاده از دارو انجام می‌دهد. سطح جریان متناسب با راحتی فرد تنظیم می‌شود و بسیاری از آنها اصلا جریان الکتریکی را احساس نمی‌کنند.
این روش غیر تهاجمی و بدون جراحی و درد است. درمان فقط ۲۰ دقیقه تا یک ساعت در روز طول می‌کشد. بسیاری از افراد پس از یک جلسه درمان، اثرات قابل توجهی را تجربه می‌کنند.
سایر درمان‌ها
درمان اختلال وسواس فکری-اجباری ممکن است منجر به درمان کامل نشود، اما می‌تواند به کنترل علائم کمک کند تا بر زندگی روزمره شما مسلط نشود. بسته به شدت OCD، برخی از افراد ممکن است به درمان طولانی مدت، مداوم یا شدیدتری نیاز داشته باشند.
دو درمان اصلی برای OCD روان درمانی و دارو هستند. اغلب، درمان با ترکیبی از این موارد مؤثرتر است.
روان‌درمانی
درمان شناختی رفتاری (CBT)، نوعی روان درمانی، برای بسیاری از افراد مبتلا به OCD موثر است. قرار گرفتن در معرض و پیشگیری از پاسخ (ERP)، یکی از اجزای درمان CBT، شامل قرار گرفتن تدریجی شما در معرض یک شی یا وسواس ترسناک، مانند کثیفی و یادگیری راه‌هایی برای مقاومت در برابر میل به انجام تشریفات اجباری است. ERP نیازمند تلاش و تمرین است، اما زمانی که یاد بگیرید وسواس‌ها و اجبارهای خود را مدیریت کنید، ممکن است از کیفیت زندگی بهتری لذت ببرید.
دارو
برخی از داروهای روانپزشکی میتوانند به کنترل وسواس و اجبار OCD کمک کنند. معمولا ابتدا داروهای ضد افسردگی امتحان می‌شوند.
داروهای ضد افسردگی تاییدشده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان OCD عبارتند از:
- کلومیپرامین (Anafranil) برای بزرگسالان و کودکان ۱۰ سال و بالاتر
- فلوکستین (پروزاک) برای بزرگسالان و کودکان ۷ سال و بالاتر
- فلووکسامین برای بزرگسالان و کودکان ۸ سال و بالاتر
- پاروکستین (Paxil، Pexeva) فقط برای بزرگسالان
- سرترالین (Zoloft) برای بزرگسالان و کودکان ۶ سال به بالا
با این حال، پزشک شما ممکن است داروهای ضد افسردگی و داروهای روانپزشکی دیگر را تجویز کند.
داروها: چه مواردی را باید در نظر گرفت
در اینجا مواردی وجود دارد که باید با پزشک خود در مورد داروهای OCD صحبت کنید:
انتخاب یک دارو: به طور کلی، هدف کنترل موثر علائم در کمترین دوز ممکن است. این غیرعادی نیست که چندین دارو را قبل از یافتن دارویی که به خوبی کار می‌کند امتحان کنید. پزشک شما ممکن است بیش از یک دارو را برای مدیریت موثر علائم شما توصیه کند. ممکن است هفته‌ها تا ماه‌ها پس از شروع مصرف دارو طول بکشد تا متوجه بهبود علائم شوید.
اثرات جانبی: همه داروهای روانپزشکی دارای عوارض جانبی بالقوه هستند. در مورد عوارض جانبی احتمالی و هرگونه نظارت بر سلامت مورد نیاز هنگام مصرف داروهای روانپزشکی با پزشک خود صحبت کنید و در صورت تجربه عوارض جانبی نگران‌کننده به پزشک خود اطلاع دهید.
خطر خودکشی: اکثر داروهای ضد افسردگی به طور کلی بی خطر هستند، اما FDA ملزم می کند که همه داروهای ضد افسردگی هشدارهای جعبه سیاه را داشته باشند،(سخت‌ترین هشدارها برای نسخه‌ها). در برخی موارد در کودکان، نوجوانان و جوانان زیر ۲۵ سال ممکن است افکار یا رفتار خودکشی در هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی، به ویژه در چند هفته اول پس از شروع یا زمانی که دوز آن تغییر می‌کند، افزایش یابد. اگر افکار خودکشی رخ داد، فورا با پزشک خود تماس بگیرید یا کمک اورژانسی دریافت کنید. به خاطر داشته باشید که داروهای ضد افسردگی با بهبود خلق و خوی احتمال بیشتری دارد که خطر خودکشی را در دراز مدت کاهش دهند.
تعامل با سایر مواد: هنگام مصرف داروی ضد افسردگی، سایر داروهای تجویزی یا بدون نسخه، گیاهان دارویی یا سایر مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید را به پزشک خود اطلاع دهید. برخی از داروهای ضد افسردگی وقتی با برخی داروها یا مکمل‌های گیاهی ترکیب می‌شوند، میتوانند اثربخشی برخی دیگر از داروها را کاهش دهند و واکنش‌های خطرناکی ایجاد کنند.
قطع داروهای ضد افسردگی: داروهای ضد افسردگی اعتیادآور در نظر گرفته نمی‌شوند، اما گاهی اوقات وابستگی فیزیکی (که با اعتیاد متفاوت است) ممکن است رخ دهد. بنابراین توقف ناگهانی درمان یا از دست دادن چندین دوز می‌تواند باعث علائمی شبیه به ترک شود که گاهی به آن سندرم قطع می‌گویند. بدون مشورت با پزشک، مصرف دارو را قطع نکنید، حتی اگر احساس بهتری دارید (ممکن است علائم OCD عود کند). برای کاهش تدریجی و ایمن دوز خود با پزشک خود همکاری کنید.
در مورد خطرات و مزایای استفاده از داروهای خاص با پزشک خود صحبت کنید.
گاهی اوقات، روان‌درمانی و داروها به اندازه کافی برای کنترل علائم OCD موثر نیستند. در موارد مقاوم به درمان، گزینه های دیگری ممکن است ارائه شود:
برنامه های درمانی فشرده سرپایی و بستری: برنامه‌های درمانی جامعی که بر اصول ERP درمانی تأکید می‌کنند ممکن است برای افراد مبتلا به OCD که به دلیل شدت علائم با توانایی عملکرد خود مشکل دارند، مفید باشد. این برنامه‌ها معمولا چند هفته طول می‌کشد.
تحریک عمیق مغز (DBS): DBS توسط FDA برای درمان OCD در بزرگسالان ۱۸ سال و بالاتر که به رویکردهای درمانی سنتی پاسخ نمی‌دهند تأیید شده است. DBS شامل کاشت الکترودها در نواحی خاصی از مغز شما است. این الکترودها تکانه‌های الکتریکی تولید می‌کنند که ممکن است به تنظیم تکانه‌های غیرطبیعی کمک کند.
تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS): FDA دستگاه تحریک مغناطیسی مغز TMS را برای درمان OCD در بزرگسالان ۲۲ تا ۶۸ سال، زمانی که سایر رویکردهای درمانی مؤثر نبوده‌اند، تایید کرده است. TMS یک روش غیر تهاجمی است که از میدان‌های مغناطیسی برای تحریک سلول‌های عصبی در مغز برای بهبود علائم OCD استفاده می‌کند. در طول جلسه TMS، یک سیم پیچ الکترومغناطیسی روی پوست سر شما نزدیک پیشانی شما قرار می‌گیرد. مغناطیس الکتریکی یک پالس مغناطیسی ایجاد می‌کند که سلول‌های عصبی را در مغز شما تحریک می‌کند.